حمل و نقل بین‌المللی از ضرور‌ت‌ها و اساس مبادلات بازرگانی و کلید توسعه اقتصادی و اجتماعی است. بنابراین نارسایی در حمل بین‌المللی، رشد اقتصادی را متوقف ساخته و از کارآیی بخش‌های اقتصادی می‌کاهد و فعالیت های اقتصادی را در حد خود مصرفی محدود می نماید. به همین دلیل متخصصان حمل و نقل اعتقاد دارند که بین کارآیی در بخش حمل و نقل و کارآیی عمومی اقتصاد و رشد اقتصادی رابطه‌ای مستقیم وجود دارد و حمل و نقل را واسطه میان فعالیت‌های کشاورزی، صنعتی، بازرگانی و خدماتی در سطح ملی و بین‌المللی می‌دانند. بنابراین، حمل و نقل یکی از عناصر اصلی و کلید توسعه و تحول در کشورهای پیشرفته به شمار می رود. چنانچه ارتباط این کشورها با خارج قطع شود، علیرغم تکنولوژی پیشرفته، موقعیت جهانی خود را از دست داده و چرخ غول آسای اقتصاد شکوفای آنان از گردش باز می ماند.
صنعت حمل و نقل به عنوان پیش‌نیاز و زیربنای توسعه دارای نقش اساسی و کارآمد در باروری امکانات و استعدادهای بالقوه جوامع بوده و توسعه این بخش باعث اقتصادی شدن و رونق دیگر فعالیت‌ها و افزایش تولید ناخالص ملی می شود. همچنین به شکل مستقیم و غیرمستقیم در اشتغال زایی و توسعه مناطق مختلف و رفع انزوای مناطق محروم و مستعد کشور بسیار موثر است. در بین بخش‌های مختلف حمل و نقل ریلی به دلیل امتیازاتی از قبیل سرعت بالا در تخلیه و بارگیری، مدیریت و کنترل متمرکز، ضریب امنیتی بالاتر، صرفه جویی در مصرف انرژی و … جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. در این راستا ترانزیت به عنوان یکی از منابع مهم کسب درآمدهای ارزی ملی و مستقل از صادرات نفت می باشد و راه آهن با امکانات گسترده می تواند یک بازوی اجرایی قدرتمند در این زمینه محسوب گردد.
احیای مسیر تاریخی ابریشم که امروزه بیش از ۲۰ کشور در حوزه ارتباطی آن قرار دارند، اگر چه از لحاظ زیرساخت‌های فیزیکی بسیار مهم است و آماده سازی جاده‌ها و سایر نیازهای مرتبط با امر جابجایی کالا به خصوص ترانزیت در هر دو مسیر خشکی و آبی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد، اما مهم‌تر از آن تجهیز گمرکات مبادی کشورهای واقع شده در مسیر جاده ابریشم به امکانات و فناوری‌های مدرن است که می‌تواند به نحو قابل توجهی در افزایش حجم مبادلات تجاری و تسهیل عبور کالاها (ترانزیت) از مرزهای گمرکی موثر باشد. جابه‌جایی نقش مهمی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه دارد و در اکثر طرح‌های توسعه، حمل و نقل بین‌المللی به عنوان یکی از بخش های سرمایه‌گذاری در نظر گرفته می‌شود و سیاست‌های توسعه بدون بهره جستن از برنامه ریزی‌های جامع برای حمل بین‌المللی با توجه به راه‌های مختلف جابه‌جایی امکان پذیر نیست.
